پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دکتر سید سلمان صفوی، موسس و سردبیر مجله ترانسندنت فیلوسوفی لندن، رئیس مرکز بین‌المللی مطالعات صلح لندن و کارشناس روابط بین‌الملل به گفت و گو درباره‌ی تاثیرات ویروس کرونا از منظر فلسفه سیاسی بر جهان، تغییر شکل روابط انسانی و زندگی در جهان پساکرونا پرداخته است.

انتشار ویروس کرونا در جهان اقتصاد کشورها را دچار بحران بی‌سابقه‌ای کرده و منجر به اتخاذ تصمیمات اورژانسی کوتاه‌مدت و بلند مدت از سوی دولت‌ها شده‌است. مهم‌ترین سیاست‌گذاری دولت‌ها پس از تصمیمات حوزه بهداشت و درمان در حوزه اقتصادی صورت گرفت که هر کشور با توجه به شرایط اقتصادی و امکانات خود سیاست‌های متقاوتی را در پیش گرفت. کاهش نرخ بهره بانکی، طراحی بسته‌های حمایتی برای خانواده‌ها و ارائه تسهیلات ویژه به کسب و کار‌ها از جمله اقدامات مشترک بسیاری از کشور‌ها بود. ۲۰ کشور جهان از جمله ایران نیز از صندوق بین‌المللی پول درخواست وام کرده‌اند.

در میانه بحران کرونا، تشکل‌های مردمی باید همچنان تلاش کنند تا معتمد بودن خود را به اثبات برسانند و بر حیاتی بودن نقش‌شان تاکید کنند تا حاکمیت را قانع کنند، حاکمیتی که بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به چنین کمک‌های سیستماتیک از پایین به بالا دارد.آنچه این بحث‌ها را به اپیدمی کرونا در ایران مرتبط می‌کند، پاسخ به این سوال است که ما آیا می‌توانستیم یا می‌توانیم از سازمان‌های مردم‌نهاد برای کمک به‌ دولت در زمان شیوع بیماری کرونا استفاده کنیم؟